29η Ιουλίου 2012 ο ΕΟΣ Αγρινίου ξεκινάει για μια ακόμη «νέα περιπέτεια». Διάσχιση του φαραγγιού στο Πλατανάκι Ευρυτανίας.

Απ το Αγρίνιο 34 μέλη του Ορειβατικού πήραμε το δρόμο για το πανέμορφο φαράγγι, που βρίσκεται σε μια διαδρομή γεμάτη από έλατα και απαράμιλλη φυσική ομορφιά.  Η πρόσβαση μέχρι το σημείο έναρξης της πορείας διεξήχθη ομαλά παρά το γεγονός ότι μεγαλύτερο μέρος του δρόμου είναι χωματόδρομος. Μικρές στάσεις για μια ανάσα, φωτογραφίες  και για οδηγίες απαραίτητες  απ τον αρχηγό της ομάδας Χρυσόστομο Κωστάκη και τα υπόλοιπα μέλη του συλλόγου λίγο έξω απ την Ιερά Μονή Προυσσού, το χωριό Καστανιά και την θολωτή γέφυρα, το σημείο αφετηρίας μας.
Αφότου η οδική πορεία με τα αυτοκίνητα έφτασε στο τέλος της, σειρά είχε η περιπέτεια μας με τα πόδια. Ένα μικρό κατηφορικό, πέτρινο μονοπάτι μας οδήγησε στα πλατάνια κάτω από τα την θολωτή γέφυρα και την πρώτη επαφή μας με το κρύο νερό του φαραγγιού. Η αίσθηση μοναδική.
Το φαράγγι στην διάθεση μας να το θαυμάσουμε, να χαρούμε και γιατί όχι να απολαύσουμε μερικές βουτιές στα νερά του, καθότι Ιούλιος. Το γεγονός ότι σε ορισμένα σημεία το βάθος του ήταν αρκετό, η βοήθεια των έμπειρων μελών του συλλόγου για κάποια άτομα ήταν επιτακτική. Υπήρχαν και σημεία που η στενότητα του φαραγγιού σου προκαλούσαν ένα δέος, ένα φόβο, η φυσική αρχιτεκτονική του ήταν αυτή που μετέτρεπαν αυτά τα συναισθήματα σε θαυμασμό για τα κομψοτεχνήματα της φύσης. Και μετά ένα ξέφωτο σου έδινε την ευκαιρία να «συνέλθεις» και φυσικά να απαθανατίσεις όλες αυτές τις εικόνες στον φωτογραφικό φακό.
Τα λόγια σε αυτές τις διαδρομές είναι φτωχά μπροστά στις φυσικές εικόνες που αντικρίζουν τα μάτια, τα συναισθήματα που νιώθει όλο το είναι και στα όσα αποθηκεύονται στον σκληρό δίσκο του μυαλού κατά την διάρκεια και το τέλος της πορείας.
Η πορεία διήρκησε γύρω στις 5 ώρες διάσχισης μέσα από πέτρες, άφθονο κρύο νερό και κάποιας μικρής εξάντλησης, προς το τέλος, λόγω και της παραμονής αρκετής ώρας στο νερό.
Ο τερματισμός, το έπαθλο, για κάθε συμμετέχοντα καθώς επίσης και τα υλικά λάφυρα (εδέσματα και κρύα μπύρα) που μας περίμεναν στο χωριό Καστανιά έσβησαν με μιας κάθε ίχνος κούρασης που υπήρξε. Ο δρόμος της επιστροφής είχε δρομολογηθεί και ήταν το επόμενο που μας περίμενε. Για κάποιους με μια μικρή παράταση για ένα καφέ στον Προυσσό και για άλλους χωρίς καμιά καθυστέρηση.

Γεωργία Χατζηγιάννη, μέλος ΕΟΣ Αγρινίου.

Φωτογραφίες: Πάνος Καλτσάς.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•  

Μια υπέροχη ανάβαση στην Κακαρδίτσα πραγματοποίησε ο σύλλογος στις 30 Ιουνίου 2012.

Οι ορειβάτες χωρισμένοι σε δύο ομάδες ανέβηκε η μέν πρώτη ομάδα κάνοντας διάσχιση από Προφήτη Ηλία, κορυφογραμμή Κακαρδίτσας και η δεύτερη ομάδα ξεκινώντας από την κλασσική διαδρομή από το σηματοδοτημένο μονοπάτι έφτασε στην κορυφη.

Και οι δύο ομάδες συναντήθηκαν στην κορυφή (και αφού παρατήρησαν τον Χρήστο Παππά που έτρεχε σε όλες τις γύρω περιοχές φτάνοντας στο Γεροβούνι) κατέβηκαν πάλι στα αυτοκίνητα και επέστρεψαν για την ανάλογη αναπλήρωση θερμίδων.

Φωτογραφίες: Αγγελος Χριστοδουλάκης.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•  

2, 3 και 4 Ιουνίου 2012

ΓΡΑΜΜΟΣ ένα βουνό γεμάτο μνήμες ..

     
    Εμείς επισκεφτήκαμε την περιοχή του Γράμμου με ορμητήριο την Αετομηλίτσα (παλιά Δέντσικο – Ντένισκο) βλαχοχώρι του νομού Ιωαννίνων, που βρίσκεται σε υψόμετρο 1380-1490μ. την άνοιξη και πραγματοποιήσαμε δύο πεζοπορικές διαδρομές. Πρόκειται για ένα κτηνοτροφικό χωριό το οποίο κατοικείται μόνο το καλοκαίρι. Στο χωριό  λειτουργούν τους καλοκαιρινούς μήνες δύο ταβέρνες στην πλατεία, ενώ το καταφύγιο με τον διπλανό ξενώνα εξυπηρετεί τις ανάγκες των επισκεπτών όλο τον χρόνο, συμβάλλοντας στην ουσιαστική ανάπτυξη του τουρισμού στο χωριό.

1η ημέρα στην Αετομηλίτσα,

    Πριν την άφιξη του Συλλόγου στην Αετομηλίτσα ακολουθώντας το δρόμο από τα Ιωάννινα έγινε μια στάση στο Κεφαλοχώρι ή Λυκοράχη, από όπου κανείς με μικρή (1/2 της ώρας) πορεία μπορεί να βρεθεί στο μνημείο του Δημοκρατικού Στρατού της Ελλάδας. Το μνημείο βρίσκεται σε ύψωμα πάνω από το χωριό σε θέση που παλιά υπήρχε πολυβολείο του Δ.Σ.Ε., δεσπόζοντας πάνω από τον ποταμό Σαραντάπορο που κυλάει ακριβώς από κάτω. Στο μνημείο είναι τοποθετημένο και ένα πυροβόλο όπλο, αυθεντικό, που βρέθηκε εκεί κοντά.
  Η πρόσβαση στην Αετομηλίτσα γίνεται μέσω 25 περίπου χιλιομέτρων αφαλτόδρομου που ανηφορίζει δύσκολα στις κατάφυτες πλαγιές του βουνού προσφέροντας μοναδική θέα των απέναντι κορφών και των αλπικών λιβαδιών ψηλότερα. Το βράδυ στην Αετομηλίτσα διασκεδάσαμε με τις κιθάρες του Χρήστου Τριαντάφυλλου και του Γιώργου Σκαβάρα.  

Φωτογραφίες από την πρώτη ημέρα: Πάνος Καλτσάς.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•  

2η μέρα ανάβαση από το χωριό Αετομηλίτσα στην κορυφή Γράμμος 2520μ

   Η πορεία ξεκινά από το καταφύγιο, περνά από το παλιό φυλάκιο του στρατού και ακολουθώντας σημαδεμένο μονοπάτι και Β.- Β.Δ. πορεία καταλήγει μετά από 1,5 με 2 ώρες περπάτημα στο διάσελο της Κιάφας, κάτω από την ομώνυμη κορυφή με υψόμετρο 2398μ. στη συνέχεια με Δυτική κατεύθυνση πηγαίνουμε προς το Περήφανο ή Σκίρτση. Το μονοπάτι περνώντας από μια ακόμη τοποθεσία με το όνομα «πόρτες» (αρκετά συνηθισμένο σε πολλά Ελληνικά βουνά) καταλήγει στο επόμενο διάσελο από όπου ατενίζουμε πλέον καθαρά στο βάθος μιας μακριάς ράχης την κεντρική κορυφή του Γράμμου. Μετά από δύο περίπου ώρες εύκολης πορείας χωρίς σημαντικές υψομετρικές μεταβολές, βρισκόμαστε στην βάση του «κώνου» που σχηματίζει η κεντρική κορυφή με το μονοπάτι. Τα σημάδια του Εμφυλίου και των μαχών του είναι διάσπαρτα σε όλη την ανηφορική διαδρομή που ακολουθεί μέχρι να φτάσει κανείς στην κορυφή, όπου εκεί πλέον ο τόπος είναι γεμάτος πολυβολεία, κιβώτια πυρομαχικών, διάσπαρτους κάλυκες από όπλα κάθε διαμετρήματος, δίνοντας μια γλαφυρή εικόνα του τι διαδραματίστηκε εκεί πριν από 60 περίπου χρόνια. Η θέα πανοραμική προς όλες τις πλευρές του ορίζοντα με την Τύμφη στα Νότια και τον Σμόλικα Ν.Α. μέχρι και το Βόιο και τον Βαρνούντα στα Β.Α. και Β. ενώ στα Δυτικά ο κάμπος χαμηλά στα Αλβανικά εδάφη.
   Η επιστροφή γίνεται από το ίδιο μονοπάτι μέχρι το Περήφανο από όπου μπορούμε να κινηθούμε με νότια κατεύθυνση προς το ύψωμα Γκέσος, όπου βρίσκεται το μνημείο του Α’ Σώματος Στρατού. Η κατάληξη πίσω στο χωριό γίνεται μέσω μιας μεγάλης κατάβασης μέσω ενός παραμυθένιου δάσους οξυάς που καταλήγει σε χωμάτινο δρόμο ο οποίος «κόβεται» σε πολλά σημεία από τα ορμητικά νερά χειμάρων που ξεκινούν ψηλότερα στο βουνό.

   ..Το χωριό προσφέρεται για ωραίες στιγμές, με περιήγηση στα σοκάκια του και την πλατεία με τα πέτρινα σπίτια και τις βρύσες,  αλλά και με παρέα για γλέντι γύρω από το τζάκι τους κρύους μήνες του χειμώνα ή την αυλή του ξενώνα την άνοιξη και το καλοκαίρι με την εκπληκτική «μπαλκονάτη»  θέα προς τα νότια.

Φωτογραφίες από την δεύτερη ημέρα: Πάνος Καλτσάς.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•  

    
3η μέρα διάσχιση από την Αετομηλίτσα στο Πευκόφυτο

  Το ξεκίνημα της διαδρομής αυτής γίνεται ακολουθώντας αρχικά τον ασφαλτόδρομο που οδηγεί στο χωριό ανάποδα μέχρι χαρακτηριστική στάνη στο πλάι της οποίας ξεκινά μονοπάτι που οδηγεί ανηφορικά με ανατολική κατεύθυνση κυρίως σε μεγάλο πλάτωμα με πηγή κάτω από την Πάνω Αρρένα. Από εκεί κινούμαστε ανηφορικά ακριβώς στην πλαγιά της
Πάνω Αρρένας (2196μ.) και σε βραχώδες έδαφος για λίγο μέχρι την κορυφή όπου πάλι συναντούμε απομεινάρια μιας άλλης εποχής, βλήματα και κάλυκες. Το μάτι μας επικεντρώνεται στην αλπική λίμνη που ξεχωρίζει κάτω χαμηλά ανάμεσα από το πυκνό δάσος δημιουργώντας μια φοβερή εικόνα. Η κάθοδος από την κορυφή με ανατολική νοτιονατολική κατεύθυνση γίνεται σε απότομη κλίση αρχικά που καταλήγει στο δάσος οξυάς που περικυκλώνει μέχρι κάτω χαμηλά την λίμνη Μουτσάλια. Το τοπίο της λίμνης μοναδικό αξίζει την προσοχή μας, ενώ είναι και ένα καλό σημείο για να ξεκουράσουμε λίγο τα πόδια με ένα κρύο ποδόλουτρο στα πεντακάθαρα νερά της. Τα υπόλοιπα 8 χιλιόμετρα που μας χωρίζουν από το χωριό Πευκόφυτο σημείο τερματισμού της πορείας μας, είναι ένα ιδανικό μέρος για να δοκιμάσουμε την νέα τεχνολογία του gps καθώς δεν υπάρχει ευκρινές μονοπάτι και το δάσος είναι πολύ πυκνό για να μπορέσουμε να «χαράξουμε» πορεία με το μάτι. Ακολουθώντας το στίγμα της συσκευής περνάμε από διαδοχικά ξέφωτα με κατεύθυνση προς τα δεξιά και χάνοντας σταδιακά αρκετό υψόμετρο βρισκόμαστε στις παρυφές του χωριού κινούμενοι μέσα από χωράφια και πεζούλες πλέον που μας οδηγούν στο κέντρο του χωριού με χαρακτηριστική βρύση, δέντρα και μαγαζί για τσίπουρο και αναπλήρωση «ψυχής».

 Φωτογραφίες από την τρίτη ημέρα: Πάνος Καλτσάς.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•  

Η πεζοπορία στο Γράμμο είναι για τον καθένα μια ξεχωριστή εμπειρία καθώς αποτελεί ένα μνημείο της φύσης που πρέπει να διαφυλαχθεί με κάθε τρόπο όπως και ένα ανοιχτό «υπαίθριο» μουσείο της Ελληνικής ιστορίας για να υπενθυμίζει στον καθένα από εμάς αυτά που έγιναν για να έχουμε άποψη και να παίρνουμε θέση σ’ αυτά που θα γίνουν..   

Χρήστος Παππάς, Δημήτρης Παπαποστόλου

Μέλη ΕΟΣ Αγρινίου

Την Κυριακή 13 Μαϊου 2012 ο σύλλογος διοργάνωσε εκδρομή στην Κοκκινόβρυση Θέρμου και διάσχιση του φαραγγιού Γιδομαντρίτη. Μια πανέμορφη διαδρομή με πολλές εναλλαγές του τοπίου, μέσα από δάσος με πουρνάρια και λίγο μετά Ελατα, μέσα από τον ποταμό Γιδομαντρίτη, ανεβαίνοντας σε πλαγιές και σε μερικά σημεία με αρκετή δυσκολία κολυμπώντας στα παγωμένα νερά του ποτομού. Μία εφτάωρη διαδρομή η οποία άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις στους 44 συμμετέχοντες... Φωτογραφίες: Πάνος Καλτσάς.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•