Tο Σαββατοκύριακο 28 και 29 Απριλίου 2012 ο ορειβατικός σύλλογος Αγρινίου διοργάνωσε εκδρομή στο Νεραϊδοχώρι Τρικάλων και ανάβαση στην κορυφή Μαρόσα.
Το Σάββατο η δυνατή βροχή δεν μας άφησε περιθώρα για βόλτα αλλά αρκετοί από τους 35 εκδρομείς επισκέφθηκαν την όμορφη τουριστική Ελάτη.
Την Κυριακή πρωί ξεκινήσαμε από το ποτάμι και μπροστά μας ανοίχτηκε ένα δάσος με έλατα. Ο καιρός ήταν πολύ καλός και η ανάβαση διήρκησε 4 ώρες, στην αρχή πάνω στον δασικό δρόμο και στη συνέχεια στο γυμνό, πότε σε μονοπάτι και πότε όχι. Αρκετό το χιόνι που συνταντήσαμε σε μεγάλο μέρος της διαδρομής.
Οι κορυφές είναι τρεις, πρώτη (ανατολικά) η Λουπάτα (2066 μέτρα), στη συνέχεια (μεσαία) η Μαρόσα (2022 μέτρα) και τέλος το Αυγό (2148 μέτρα) που είναι και η ψηλότερη.
Εμείς ανεβήκαμε στη Μαρόσα, ενώ ο Χρήστος Χατζής, ο Χρήστος Παππάς και ο Δημήτρης Καραμήτσος ανέβηκαν στην πιο ψηλή κορφή της Μαρόσα, το Όρνιο!!!
Η κορυφογραμμή Μαρόσα-Λουπάτα -Αυγό επιφυλάσσει για τον επισκέπτη καταπληκτική θέα στην μισή Ελλάδα: Κακαρδίτσα, Περιστέρι, Όλυμπος, Αγραφα, Κόζιακας, Νεράιδα, Γκαμήλα και πολλά άλλα.
Φωτογραφίες: Πάνος Καλτσάς.
Στις 19 Μαρτίου 30 περίπου άτομα ανεβήκαμε στον Αράκυνθο Αιτωλοακαρνανίας, ξεκινώντα από το κάτω Κεράσοβο.
Φωτογραφίες: Πάνος Καλτσάς.
Το Σάββατο 30 Μαρτίου 30 άτομα ξεκινήσαμε για ένα διήμερο στα Αγραφα. Διανυκτερεύσαμε στα Επινιανά και την Κυριακή το πρωί μία ομάδα 9 ατόμων ανεβήκαμε στο Ντελιδήμι, ενώ οι υπόλοιποι απόλαυσαν πεζοπορία στο Ασπρόρεμα.
Φωτογραφίες: Πάνος Καλτσάς.
Εξόρμηση του ΕΟΣ Αγρινίου με τριάντα δύο άτομα στη Λιάκουρα (2040μ) των Δυτικών Αγράφων.14 και 15 Ιανουαρίου 2012.
Με σημείο εκκίνησης την όμορφη Γρανίτσα Ευρυτανίας, το χωριό του Ζαχαρία Παπαντωνίου και των Ψηλών Βουνών και με άστατο καιρό και πολύ κρύο, ο σύλλογός μας ανέβηκε στις χιονισμένες κορφές της Λιάκουρας, του βουνού που δεσπόζει πάνω από το χωριό και που βρίσκεται δυτικά της Φτέρης Αγράφων.
Η ανάβαση ξεκινάει από δρόμο πάνω από το Γρανιτσιώτικο ρέμα, απ\\\' όπου παίρνομε το μονοπάτι για την κορφή. Λόγω του χιονιού αφήσαμε το μονοπάτι και προσεγγίσαμε τον αυχένα της κορφής, περπατώντας πάνω σε κόψη και λούκι. Το χιόνι ήταν μαλακό από πάνω αλλά παγωμένο από κάτω, πράγμα που έκανε την κατάβαση αρκετά δύσκολη και επικίνδυνη. Δεν μπορέσαμε να φτάσουμε την κυρίως κορφή αφού μετά την προκορφή Λιάκουρα ΙΙ ( 1980 μ) υπήρχε κορνίζα και ήταν δύσκολο να περαστεί από τα 24 άτομα που φτάσαμε ως εκεί.
Η κλίση είναι πολύ μεγάλη από αυτή την πλευρά του βουνού και γι αυτό οι περισσότεροι προτιμούν την ανάβαση από Μοναστηράκι που είναι πιο ομαλή και πιο σύντομη.
Εμείς κάναμε σχεδόν τεσσερισίμισυ ώρες μέχρι την Λιάκουρα ΙΙ - θέλαμε τοιυλάχιστον άλλη μισή ώρα για την κυρίως κορφή - και κατεβήκαμε σε τρεις ώρες στα αυτοκίνητα μας.
Ήταν μια δύσκολη διαδρομή που όμως άφησε σε όλους μας τις καλύτερες εντυπώσεις.
Φωτογραφίες: Γιώργος Καρδαράς.
27 Μαϊου 2012.
Τα 24 άτομα που συμμετείχαν απόλαυσαν μια πανέμορφη διαδρομή χωρίς δυσκολία ακόμη και για τους νέους που ακολούθησαν.
Φωτογραφίες: Πάνος Καλτσάς.