Κρικοχωρίτη Πηγή, Μέλος ΕΟΣ Αγρινίου

Ζαγοροχώρια, 2-3 Μαίου 2015

  Το πρώτο Σαββατοκύριακο του ανοιξιάτικου Μαίου 40  μέλη και φίλοι του ΕΟΣ Αγρινίου επισκέφτηκαν τα όμορφα Ζαγοροχώρια που κοιμούνται στις παρυφές της Τύμφης. Η διάθεση ανεβασμένη από την πρώτη κιόλας στιγμή υπόσχονταν ένα Σαββατοκύριακο γεμάτο ομορφιά.

  Την πρώτη ημέρα, το Σάββατο το πρωί μετά από ένα ευχάριστο ταξίδι αποβιβαστήκαμε όλοι στο γραφικό για τα σπίτια του και τα καλντερίμια του χωριό Δίλοφο του Κεντρικού Ζαγορίου. Ξεκινάμε, λοιπόν να διασχίσουμε τα παλιά μονοπάτια που ένωναν τα χωριά μεταξύ τους και φυσικά περνώντας από ,της απαράμιλης ομορφιάς ,πετρόχτιστα γεφύρια. Στάση στο μεγαλοθηριώδες γεφύρι του Νούτσου ή Κόκκορη, που τα νερά του Βοιδομάτη χρωμάτιζαν το τοπίο. Συνεχίζοντας δίπλα από το μονοπάτι σε μια ευχάριστη καταπράσινη διαδρομή φτάνουμε σε ένα άλλο μεγάλο γεφύρι, του Μίσιου από όπου συνεχίζεται το μονοπάτι για σκάλα Μονοδενδρίου και Βίτσα. Εμείς γυρνάμε λίγο πίσω και ανεβαίνουμε την Σκάλα του Κουκουλίου και φτάνουμε στο δεύτερο χωρίο , Κουκούλι με τα σπίτια της κλασσικής ζαγορίτικης αρχιτεκτονικής και στάση στην κεντρική πλατεία με τις πηγές της που τρέχει γάργαρο το δροσερό νερό. Από εκεί συνεχίζουμε για Καπέσοβο ακολουθώντας πάλι το παλιό μονοπάτι όπου και φτάνουμε. Από εκεί άλλοι επέλεξαν να φτάσουν με λεωφορείο ενώ άλλοι ακολούθησαν και πάλι ένα πανέμορφο μονοπάτι που οδηγεί στο χωριό που  θα γίνει και η διανυκτέρευση, δηλαδή , στο Τσεπέλοβο. Ένα πανέμορφο χωριό με  την Εκκλησία του Αγίου ΝΙκολάου που στο εσωτερικό της φυλάσσεται ένας απερίγραπτος θησαυρός τοιχογραφίας, χρονολογούμενη τον 18ο αιώνα και αγιογραφημένη  από το 1876. Έτσι , λοιπόν σε μια ημέρα δόθηκε σε όλους η δυνατότητα να επισκεφτούν 4 διαφορετικά χωριά του Κεντρικού Ζαγορίου με τον καλύτερο τρόπο, περπατώντας!

  Την επόμενη ημέρα έλαβαν χώρα δυο διαφορετικές διαδρομές ,μια απαιτιτική και πολύωρη πορεία που περιλάμβανε την διάσχιση της Τύμφης ξεκινώντας από το χωριό Βρυσοχώρι και καταλήγοντας στην Κόνιτσα και η δεύτερη διαδρομή μικρότερης χρονικής διάρκειας από την Κόνιτσα στην Μονή Στομίου και πάλι πίσω.

  Αρκετά πρωί λοιπόν ξεκινάει η ομάδα από Τσεπέλοβο για να φτάσει στο Βρυσοχώρι  όπου και ξεκινάει η πορεία. Η διαδρομή ,που ξεκινά από τα 990 μέτρα ,αρχικά είναι πλούσια σε νερά τρεχούμενα και καταπράσινη βλάστηση ενώ το μονοπάτι περνά μέσα από πυκνά δάση βελαβιδιάς, κωνωφόρων και οξιάς . Η εποχή βοηθά , καθώς είναι τώρα που ξυπνά από τον χειμώνα δείχνοντάς μας όλες της τις ομορφιές. Όσο ανεβαίνουμε έχουμε νοτιοδυτικά μας τις πανέμορφες κορυφές της Τσούκα- Ρόσιας και της Γκαμήλας που ορθώνονται περήφανες, η Τραπεζίτσα λίγο πιο δυτικά και ο Σμόλικας  βόρεια. Μια στάση στην Νεαριδόβρυση για να προμηθευτούμε κρύο νερό και συνεχίζουμε την ανηφορική μας πορεία. Φτάνουμε σε υποαλπικά λειβάδια και στην στάνη του Κάτσανου στα 1700 μέτρα ενώ  περνάμε από ελαφρώς χιονισμένα σημεία. Από εκεί λίγο ακόμα ανηφορίζουμε ακολουθώντας το δασωμένο μονοπάτι μέχρι που να ξεκινήσει και η κατηφορική μας πορεία, συναντώντας και άλλο χιόνι μέχρι που φτάνουμε στο καταπράσινο πλάτωμα Ισάδι της Μύγας όπου και κλέβουν την εντύπωση ρόμπολα τα οποία είναι φυτρωμένα επάνω σε τεράστιους λίθινους όγκους. Από εκεί όσο κατηφορίζουμε ακούγεται ο κηλαριστός ήχος των νερών του Αωού ποταμού, του άλλου ποταμού που αγκαλιάζει την Τύμφη μας , φτάνουμε στην Μονή Στομίου  και από εκεί και μετά περπατάμε δίπλα από τον ορμητικό ποταμό. Και τέλος φτάνουμε στο ξακουστό ψηλό γεφύρι της Κόνιτσας  με την δύση του ηλίου που έχει δώσει ένα πανέμορφο χρωματισμό στα βουνά και στα νερά.

  Εκεί οι υπόλοιποι συνταξιδιώτες μας, μας υποδέχονται με άφθονο φαγητό και δροσερό νερό. Ανταλλάσουμε τις εντυπώσεις μας και όλοι ευχαριστημένοι παίρνουμε τον δρόμο του γυρισμού. Μια υπέροχη εκδρομή , σε ένα καταπληκτικό μέρος που άφησε τις καλύτερες εντυώσεις.

Πάντα ψηλά, λοιπόν!

Φωτογραφίες: Δημήτρης Σμυρλής

Την Κυριακή 26 Απριλίου 2015 ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγρινίου διοργάνωσε  πεζοπορία για τους μικρούς μας φίλους στο Βελανιδοδάσος του Ξηρομέρου.

Στο κάλεσμα μας ανταποκρίθηκαν 38 μικροί και μεγάλοι φίλοι που απόλαυσαν το πανέμορφο ανοιξιάτικο τοπίο. Εξαιρετική ήταν η ξενάγηση του κυρίου Απόστολου Τζογάνη. Όλοι ανταποκρίθηκαν στα 12,5 χιλιόμετρα πορείας ακόμη και ο μικρότερος (4,5 ετών) ορειβάτης και δήλωσαν τόσο ενθουσιασμένοι από την εκδρομή που μας ζήτησαν να την επαναλάβουμε σύντομα.  

Γράφει η Πηγή Κρικοχωρίτη

Στις 19 Απρίλη του 2015 ο Ε.Ο.Σ. Αγρινίου πραγματοποίησε την καθιερωμένη ετήσια εξόρμηση στον Κατελάνο από την διαδρομή Μαχά.

Η καταπράσινη φύση που τώρα ξεκίνησε να ξυπνά από τον χειμερινό της λήθαργο μας καλωσόρισε με τιτιβίσματα πουλιών, καταπράσινα έλατα και γάργαρο νερό από τα χιόνια που άρχισαν ήδη να λιώνουν αφήνοντας πίσω το κρύο καιρό και καλωσορίζοντας την έξοχη άνοιξη.

Μια αρχική στάση στις 3 βρύσες για το απαραίτητο γλυκάκι και μετά μια ωραία ανάβαση , ακολουθώντας την τυπική διαδρομή Μαχά μέσα από τοπία που θύμιζαν αρκετά αλπικά λιβάδια. Ο καιρός έξοχος σύντροφος και στην κορυφή συναντηθήκαμε με μέλη του Ε.Ο.Σ. Αρτας που και αυτοί έκαναν την ίδια με εμάς διαδρομή.

Αναμνηστικές φωτογραφίες, η απαγγελία του αφιερωμένου ποιήματος στον αξιομνημόνευτο Μαχά, η ανταλλαγή εντυπώσεων συνέθεσαν το σκηνικό της ολιγόωρης παραμονής μας στην κορυφή.

Και έπειτα η κάθοδος, παράλληλα των συνεχόμενων καταρρακτών, υπό την σκιά ενός σύννεφου που έφερε μια απαλή ψιχάλα. Όλοι μείνανε ενθουσιασμένοι και αυτή την φορά με την ανάβαση αυτή. Πάντα ψηλά, λοιπόν!

Φωτογραφίες Πηγή Κρικοχωρίτη:

Φωτογραφίες Δημήτρης Σμυρλής:

 

Γράφουν: Ράνια Κατσιγιάννη – Πηγή Κρικοχωρίτη

Ο Ε.Ο.Σ. Αγρινίου διοργάνωσε σχολή χειμερινού βουνού από τον Γενάρη ως τον Μάρτη του 2015, με σκοπό να διδαχθούν βασικές τεχνικές και θεωρητικές γνώσεις που χρειάζεται να γνωρίζει ένας ορειβάτης, ώστε να κινείται με ασφάλεια στο βουνό, τόσο στο ξερό όσο και στο χιονισμένο πεδίο.

Οι συμμετέχοντες εκπαιδεύτηκαν σε τεχνικές ασφάλισης, χρήση κραμπόν-πιολέ, τεχνικές self-arest, προσανατολισμό, μετεωρολογία, πρώτες βοήθειες, χειμερινή διαβίωση, πρόγνωση χιονοστιβάδων και κατασκευή παγοσπηλιάς-χιονότρυπας.

Η εκπαίδευση διήρκησε 10 ημέρες και πραγματοποιήθηκε στο απρόβλεπτο Βελούχι, στον πολύπλευρο Παρνασσό και στα επιβλητικά Βαρδούσια. Ήμασταν ιδιαίτερα τυχεροί καθώς οι καιρικές συνθήκες ήταν ιδιαίτερα ευνοϊκές και δε δημιουργήθηκε κανένα εμπόδιο στο πρόγραμμά μας.

Δάσκαλός μας ήταν ο Αλέκος Ασημακόπουλος, κορυφαίος ορειβάτης-εκπαιδευτής, που με ανεξάντλητη όρεξη, επιμονή και αξιοζήλευτη υπομονή μάς δίδαξε τις παραπάνω τεχνικές και μας παρουσίαζε κάθε βράδυ, την ώρα της θεωρητικής εκπαίδευσης στο καταφύγιο, με τον δικό του, ιδιαίτερα παθιασμένο λόγο την ιστορία της ορειβασίας, μεταδίδοντάς μας τον ζήλο του και τη μεγάλη του αγάπη για το βουνό.

Βοηθοί του, πολύτιμοι εξίσου δάσκαλοι για μας, ο δικός μας Νικόλας Δανιάς, ο διαρκώς υποστηρικτικός Γιάννης Κωνσταντάκης και ο πλούσιος σε γνώσεις κι εμπειρίες Άκης Καραπετάκος.

Στην σχολή συμμετείχαν ο Φώτης Βαλατσός, ο Κώστας Γεωργόπουλος, ο Δημήτρης Καραμήτσος, ο Θύμιος Καρδαράς, η Ράνια Κατσιγιάννη, η Πηγή Κρικοχωρίτη, ο Νίκος Ροδίτης και οι Αργύρης Παπαδόπουλος και Γιώργος Κουμουνδούρος από τον Ε.Ο.Σ. Ελευσίνας.

Όλοι μαζί, πέρα από τις βασικές τεχνικές και γνώσεις που αποκτήσαμε, λειτουργήσαμε σαν μια δυνατή ομάδα, όπου οι πιο έμπειροι παρείχαν διαρκή στήριξη και βοήθεια στους υπόλοιπους και έτσι απολαύσαμε την απερίγραπτη ομορφιά των πάλλευκων ελληνικών βουνών με απόλυτη ασφάλεια και με σεβασμό στο μεγαλείο της φύσης… Μπράβο μας!!! Πάντα ψηλά!!!

Φωτογραφίες από την Πηγή Κρικοχωρήτη και άλλους συμμετέχοντες:

Γράφει ο Άγγελος Χριστοδουλάκης

Μια αρκετά απαιτητική διαδρομή, αυτή της κόψης των Αη - Λιάδων της Χελιδόνας, πραγματοποιήθηκε από δεκατρία άτομα του Συλλόγου μας.
Είναι μια θεαματική και όχι τόσο συνηθισμένη διαδρομή, που ξεκινάει από το εκκλησάκι του Αη -Σώστη – δύο χιλιόμετρα από την πλατεία του παλαιού Μικρού Χωριού και αφού μας οδηγήσει ανηφορικά μέσα σε δάσος, για λίγη ώρα, μας φέρνει αντιμέτωπους με το πρώτο απότομο δόντι της κόψης . Από δω και μετά ξεκινάμε ένα συνεχές ανεβοκατέβασμα, σε πλαγιές με κλίσεις μέχρι 50% και με το υψόμετρο από τα 900 έως τα 1700 μέτρα σε διαδοχικά δόντια, γεμάτα απότομα βράχια, με περάσματα, όπου η χρήση χεριών είναι απαραίτητη.
Το χιόνι δεν ήταν παγωμένο και όπου ήταν μαζεμένο δημιουργούσε προβλήματα, ειδικά σε όσους άνοιγαν τα βήματα. Το τελευταίο δόντι - ένα απροσπέλαστο τοίχος - το περνάμε τραβερσάροντας αριστερά, βοηθούμενοι και από το χιόνι, και βρισκόμαστε μετά από λίγο στο τελευταίο διάσελο, πριν την τελική ανηφόρα για την κορφή της Χελιδόνας, στα 1974μ.
Από την κορφή, κατεβαίνουμε στο παλιό Μικρό Χωριό από την κλασσική διαδρομή, διανύοντας συνολικά πάνω από 12 χιλιόμετρα,από τα οποία πάνω από τα μισά στην κόψη, και υψομετρική ανεβαίνοντας 1130 μέτρα και 1242 μέτρα κατεβαίνοντας. Η δεκατριαμελής ομάδα μας απόλαυσε μια αξέχαστη εμπειρία, που οι παρακάτω φωτογραφίες θα αποδώσουν δύσκολα, όσο δύσκολο ήταν να βγάζεις συχνά τη φωτογραφική μηχανή σε ένα τέτοιο πεδίο . Η ομορφιά όμως θα μείνει στην ψυχή μας όπως και η απόλαυση.

Φωτογραφίες: Αγγελος Χριστοδουλάκης.

Go to top