Ήταν η τελευταία διήμερη εξόρμηση του Συλλόγου για το 2012, οπότε και  παρά τις προβλέψεις για ένα πολύ βροχερό Σαββατοκύριακο, εμείς το τολμήσαμε  και βγήκαμε πολλαπλά κερδισμένοι.
8-9 Δεκεμβρίου βρεθήκαμε στο βουνό των Κενταύρων  με 42 άτομα -  στην πλειοψηφία τους νέα μέλη και φίλοι του Συλλόγου.
Το Σάββατο, με οδηγό μας την Αναστασία,  μέλος του Πάνα  Βόλου που ανέλαβε την φιλοξενία μας, ανεβήκαμε από τον Βόλο στην Μακρυνίτσα – μια όμορφη απογευματινή βόλτα μέσα από καλοδιατηρημένο , αν και χωρίς σήμανση , μονοπάτι , που μετά την Κουκουράβα,  γίνεται ανηφορικό καλντερίμι που διασχίζει τα φημισμένης αρχιτεκτονικής  πηλιορείτικα σπίτια και αρχοντικά, πολλά από τα οποία  είναι πλέον τουριστικά καταλύματα.  
Τσίπουρο και φαγητό  στην Μακρινίτσα και μετά  αναχώρηση με το πούλμαν για το καταφύγιο του Πάνα , στα Χάνια.
Ένα καταφύγιο από τα καλύτερα που έχομε επισκεφθεί. Λειτουργικό, πεντακάθαρο και πολύ ζεστό και φιλόξενο – η Ανθή, η Αναστασία και ο Ίωνας φρόντισαν να μη μας λείψει τίποτα – ένα καταφύγιο που λειτουργεί από το 1964 και ακόμα φαίνεται καινούργιο. 

(Φωτογραφίες πρώτης ημέρας: Πάνος Καλτσάς)

Δεύτερη ημέρα
Μετά το βραδινό  άρχισε να βρέχει , αλλά την Κυριακή  ξημέρωσε μια μέρα με κατακάθαρο ουρανό, χωρίς πάρα πολύ κρύο  και η ομάδα μας  ξεκίνησε κεφάτη την κατάβαση προς Άγιο Λαυρέντιο  με οδηγό τον Ίωνα, που αφού μας οδήγησε πρώτα στην κορφή πάνω από το χιονοδρομικό, μας έβαλε στα πυκνά δάση  οξιάς του Πηλίου  αφήνοντάς μας να νιώσουμε την παράξενη γοητεία  του  χειμωνιάτικου τοπίου, με τα γυμνά δένδρα και το στρώμα των φύλλων- χαλί στα πόδια μας – να περιμένουν καρτερικά το πρώτο χιόνι, που απ’ ότι φαίνονταν δεν θα αργούσε να πέσει.
Ανεβοκατεβήκαμε  για κάμποση ώρα πριν βρεθούμε στο μνημείο των άτυχων αεροπόρων  και αγναντέψουμε τον Άγιο Λαυρέντιο  στον οποίο κατεβήκαμε τελικά, κάνοντας συνολικά περίπου πέντε  ώρες .
Θαυμάσια διαδρομή, καιρός ιδανικός για περπάτημα, θέα προς τον Παγασητικό, καλή παρέα ….  αποζημιωθήκαμε με το παραπάνω πιστεύω.

Αγγελος Χριστοδουλάκης, μέλος ΕΟΣ Αγρινίου

Φωτογραφίες δεύτερης ημέρας: Πάνος Καλτσάς.

Με μεγάλη συμμετοχή έγινε η Κυριακάτικη πορεία του ΕΟΣ Αγρινίου στα όμορφα δάση του Αράκυνθου.

Αφετηρία μας η ταβέρνα του Πουρνάρη στον αυχένα αμέσως μετά το Ανω Κεράσοβο με διαδρομή μέσα  στο δάσος με βελανιδιές  και καρυδιές.

Αν και η παλέτα της φύσης δεν είχε τα αναμενόμενα φθινοπωρινά χρώματα, το τοπίο ήταν όμορφο, η πορεία χαλαρή και γενικά τα 53 άτομα - εκ των οποίων πέντε μικρά παιδιά - πέρασαν ένα γεμάτο πρωινό.

Φωτογραφίες: Πάνος Καλτσάς.

Στις 20 και 21 Οκτωβρίου ο σύλλογος πραγματοποίησε κατάβαση του Βουραϊκού, κατά μήκος του οδοντωτού.

Ο Βουραϊκός είναι ποταμός στην Αχαΐα. Στην αρχαιότητα ο ποταμός σχεδόν σε όλο του το μήκος, σε όσο δηλαδή βρισκόταν εντός της επικράτειας της Αρκαδικής πόλεως Κύναιθας ονομαζόταν Ερασίνος και μόνο στο κομμάτι που διέσχιζε την περιοχή της αρχαίας πόλεως Βούρας και μέχρι τη θάλασσα ονομαζόταν Βουραϊκός. Οι πηγές του βρίσκονται στον Ερύμανθο, κοντά στο χωριό Πριόλιθος των Καλαβρύτων και χύνεται κοντά στο Διακοπτό. Έχει μήκος 40 χιλιομέτρων. Το όνομά του το οφείλει στην Βούρα, την κόρη της Ελίκης και του Ίωνα την οποία αγάπησε ο Ηρακλής, και για την οποία κατά τον μύθο άνοιξε το φαράγγι για να μπορέσει να περάσει να φτάσει στη θάλασσα και να την συναντήσει. Αυτό είναι το Φαράγγι του Βουραϊκού, το οποίο έχει μήκος περίπου 22 χιλιομέτρων. Ο ποταμός διασχίζει το φαράγγι πλαισιωμένος από πυκνή βλάστηση, απόκρημνα βράχια, καταρράκτες και σπηλιές. Στο φαράγγι περνά και ο οδοντωτός σιδηρόδρομος Διακοπτού - Καλαβρύτων.

Το Σάββατο διανυκτερεύσαμε στα Καλάβρυτα, όπου και διασκεδάσαμε στα μπαράκια της πόλης.

Την Κυριακή περπατήσαμε  την πανέμοργη διαδρομή του οδοντωτού 32 άτομα συνολικά.

Φωτογραφίες: Πάνος Καλτσάς, Γεωργία Χατζηγιάννη.

Ο Εθνικός Δρυμός Πίνδου είναι ένας από τους σπουδαιότερους Εθνικούς μας Δρυμούς.

Αποτελεί μια απομονωμένη περιοχή στο Βόρειο τμήμα της Πίνδου.
Η παγωμένη «Ζεστή κοιλάδα» πήρε τ’όνομά της κατ’ευφημισμό, καθώς απότελεί μία από τις πιο κρύες και υγρές περιοχές της Ελλάδας.

Το τοπίο είναι εντυπωσιακό και εκτός από την ποικιλία μορφολογικών και βλαστητικών χαρακτηριστικών, τονίζεται ακόμη από τεράστιους γκρεμούς και ορμητικά ρέματα.
Στις 29 και 30 Σεπτεμβρίου περπατήσαμε  σε αυτό το  κομμάτι του δρυμού.
Τα 47 άτομα ξεκινήσαμε από το Αγρίνιο και φθάσαμε στο χωριό Μικρολίβαδο, όπου το Σάββατο έγινε μια μικρή πορεία και γνωριμία με το χωριό και την γύρω περιοχή.
Φωτογραφίες από την πρώτη μέρα: Πάνος Καλτσάς.

2η ημέρα
Την Κυριακή πραγματοποιήθηκε η πεζοπορία στην πανέμοργη Βάλια Κάλντα με τελικό προορισμό το χωριό Βοβούσα, ένα χωριό που μας άφησε άφωνους με την ομορφιά του ποταμού που το διασχίζει.
Φωτογραφίες από την δεύτερη μέρα: Πάνος Καλτσάς.