Το μέλος του ΕΟΣ Αγρινίου Νίκος Ροδίτης με τον φίλο του Ηρακλή Μωϋσίδη σήμερα τα ξημερώματα 5 Αυγούστου 2016 ανέβηκαν στην κορυφή του όρους Matterhorn (4.478 μ,).

Επιχείρησαν να ανεβούν από την βόρεια πλευρά τη βουνού, αλλά λόγω των πολύ άσχημων καιρικών συνθηκών και του πρόσφατου στιβαγμένου χιονιού αναγκάστηκαν να ανεβούν στην κόψη και να ακολουθήσουν την κλασσική πορεία προς την κορυφή.
Σήμερα ξημερώματα έφθασαν στην κορυφή και εν συνεχεία επέστρεψαν στην βάση του βουνού, όπου λόγω έλλειψης τελεφερίκ επέστρεφαν με τα πόδια στο
Ζερμάτ(Zermatt), που είναι δήμος, και βρίσκεται στο άνω άκρο της κοιλάδας Μάττερταλ, σε υψόμετρο 1.620.

Το όρος Matterhorn είναι μια από τις πιο απόκρυμνες αλλά και χαρακτηριστικές κορυφές των Άλπεων. Βρίσκεται στα σύνορα μεταξύ Ιταλίας και Ελβετίας, σχηματίζοντας μια εντυπωσιακή φυσική πυραμίδα σε ύψος 4.478 μέτρων.

Κύριο χαρακτηριστικό του είναι η μεγάλη κλίση και από τις τέσσερις πλευρές του. Το Matterhorn προκαλεί δέος σε όλους τους ορειβάτες, ακόμη και τους πιο έμπειρους και δεν είναι τυχαίο ότι είναι μια από τις τελευταίες κορυφές που κατακτήθηκαν από τον άνθρωπο.

Για πρώτη φορά η κορυφή του πατήθηκε τον Ιούλιο του 1865 από επτά ορειβάτες που ανέβηκαν από την ελβετική πλευρά. Ωστόσο, δύο από αυτούς δεν μπόρεσαν να διασκεδάσουν την επιτυχία τους καθώς βρήκαν τραγικό τέλος, πέφτoντας από τα βράχια κατά την καθοδό τους.

Μένοντας εγκλωβισμένοι για δύο μέρες στο καταφύγιο Gouter λόγω της σφοδρής χιονόπτωσης, οι δύο ορειβάτες του ΕΟΣ Αγρινίου Θύμιος Καρδαράς και Θωμάς Νταβαρίνος, κατάφεραν απόψε ξημερώματα 1/8/2016 να ανεβούν στην κορυφή του Mont Blanc (4.807 μ.), μετά από άνοιγμα του καιρού.

Εν συνεχεία επέστρεψαν ασφαλείς στο καταφύγιο Gouter και συνεχίζουν την αποστολή τους με προορισμό το όρος Matterhorn (4.478 μ), που βρίσκεται στα σύνορα Ιταλίας και Ελβετίας.

Το Mont Blanc είναι μεγάλος ορεινός όγκος των Δυτικών Άλπεων. Περιλαμβάνει την τρίτη ψηλότερη κορυφή της Ευρώπης με ύψος 4.807 μ.
 Η κορυφή αποτελεί το σύνορο μεταξύ Γαλλίας και Ιταλίας, ενώ ολόκληρο το όρος βρίσκεται στα σύνορα 3 κρατών: της Γαλλίας, της Ελβετίας και της Ιταλίας.

Έχει προσανατολισμό από ΝΔ. προς ΒΑ. και χωρίζεται από βαθιές και απότομες χαράδρες. Εξαιτίας του μεγάλου ύψους του ορεινού αυτού όγκου, το μεγαλύτερο μέρος του καλύπτεται από χιόνι και πάγους. Το σχήμα του όρους μοιάζει με τραπέζι με μήκος 50 χλμ. και μέσο πλάτος 15 χλμ.

  Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδρομή του ΕΟΣ Αγρινίου στην Άνδρο από 17/06 εώς  και 20/06 2016, δηλαδή το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος. Συνολικά 87 άτομα αγκάλιασαν με ιδιαίτερη ικανοποίηση την μικρή αυτή απόδραση του Συλλόγου.

   Σύμφωνα με το πρόγραμμα πραγματοποιήθηκαν κάποιες πεζοπορικές δραστηριότητες , όχι όμως πολύωρες όπως είχε προβλεφθεί εξαιτίας της αρκετής ζέστης. Έτσι λοιπόν έγιναν κάποιες περιηγήσεις στα πιο όμορφα μέρη του νησιού όπως στην Χώρα, το Κόρθι, το Μπατσί και ακολούθως μπανάκι σε παραλίες με γαλάζια νερά όπως Γυάλια και ´Αχλα.

  Επίσης δεν παραλείφθηκε η επίσκεψη σε δυο σημαντικά μουσεία του νησιού στο Ναυτικό Μουσείο και στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης “ Γουλανδρή”  και σε δυο μονές στην Μονή Παντοκράτορα και στο Μοναστήρι της Πανταχράντου.

  Συνολικά οι μέρες πέρασαν όμορφα και ξέγνοιαστα , γεμάτες με μπάνιο, περπάτημα και διασκέδαση.

 Ανανεώνεται, λοιπόν το ραντεβού για την επόμενη δραστηριότητα του Συλλόγου!

Μια πολύ διασκεδαστική και όμορφη μέρα ζήσαμε την Κυριακή 12-06-2016 μέλη και φίλοι του ΕΟΣ Αγρινίου που με μια πολύ καλή συνεργασία με το Velocity ταξιδέψαμε με τα καγιάκ στα πεντακάθαρα νερά της λίμνης Τριχωνίδας.

Σημείο συνάντησης είχε οριστεί το Ξύλινο όπου και συγκεντρωθήκαμε το πρωί. Αφού δόθηκαν οι βασικές οδηγίες τα καγιάκ βούτηξαν στο νερό και αρχίσαμε να κωπηλατούμε δίπλα στις παραλίες της λίμνης δίνοντας ζωντάνια στα ήσυχα νερά της λίμνης. Με μια ενδιάμεση στάση σε μια ωραία μικρή παραλία για  ξεκούραση, φτάσαμε στα Λουτρά της Μυρτιάς, όπου και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής.

Με το τέλος της διαδρομής όλοι έμειναν έκπληκτοι με την ομορφιά της περιοχής και την ομορφιά του καγιάκ επίσης, δίνοντας υπόσχεση και για άλλες τέτοιες διαδρομές κατά την διάρκεια του καλοκαιριού.

Τέτοιου είδους προσπάθειες πρέπει να συνεχιστούν αφού η Τριχωνίδα είναι μια τόσο ζωτική περιοχή, ποικίλου αθλητικού και όχι μόνο ενδιαφέροντος! 

Ευχαριστούμε όλους όσους συμμετείχαν σε αυτήν την πρώτη προσπάθεια του Συλλόγου μιας επαφής όχι μόνο με τα βουνά αλλά και την λίμνη της περιοχής μας!

 

Γράφει ο Χρήστος Χαντζής

 Την Κυριακή 29 Μαίου πραγματοποιήθηκε με επιτυχία από τον ΕΟΣ Αγρινίου η ανάβαση στην κορυφή του Κρυάκουρα από το Αυτί Μελισσουργών.

 Με αφετηρία το καταφύγιο Μελισσουργών το πρωί της Κυριακής 23 άτομα ξεκίνησαν την ανάβαση ακολουθώντας τον αγροτικό δρόμο προς Αυτί Μελισσουργών. Τρία ακόμη άτομα προωθήθηκαν με οχήματα κάτω από το Αυτί. Οι υπόλοιποι ξεκίνησαν με σκοπό στην πορεία να έρθει φορτηγάκι από το χωριό για να προωθηθούν γρήγορα και αυτοί. Όμως παρά τα τηλέφωνα του καταφυγιά, το φορτηγάκι δεν ήρθε ποτέ και έτσι η ομάδα έφθασε μετά από δύο ώρες περίπου στο τέλος του δρόμου. Από εκεί όλοι συνέχισαν στο όμορφο μονοπάτι  και μετά τον αυχένα ανέβηκαν σε τρείς ώρες από το καταφύγιο στην πρώτη κορυφή. Η θέα ήταν πανέμορφη και ο δροσερός αέρας που μας συντρόφευε έκανε την ανάβαση πιο  απολαυστική, αλλά εκεί συνειδητοποιήσαμε όλοι ότι η ανάβαση θα είναι επίπονη και μακριά.  Εδώ ένα μέλος της ομάδας λόγω κάποιου προβλήματος, θα επιστρέψει  πίσω.

 Η διαδρομή ακολουθούσε την κόψη προς την κορυφογραμμή Κρυάκουρα – Σταυρός – Κακαρδίτσας . Η διαδρομή ήταν ένα συνεχές ανεβοκατέβασμα σε κόψη με όμορφη θέα και βράχινα περάσματα. Τελικά μετά από έξι ώρες  η ομάδα αυτών που ξεκίνησαν από το καταφύγιο θα φθάσουν στην κορυφή του Κρυάκουρα. Συνολικά 25 άτομα θα ανέβουν στις κορυφές του Κρυάκουρα και στην ψηλή κορυφή θα έχουμε μια συνάντηση με κάποια άτομα από το Βόλο που ανέβηκαν από την Νότια κόψη του Κρυάκουρα. Μετά από τις σχετικές φωτογραφίες και απαραίτητη ολιγόωρη ξεκούραση φτάνει η ώρα της κατάβασης.

 Τα 21 άτομα θα συνεχίσουμε για την διάσχιση προς τον Σταυρό. Η διαδρομή συνεχίζει πάνω στην κορυφογραμμή πότε σε όμορφα ανοιχτά λιβάδια και πότε σε βράχινες απότομες κόψεις που δεν μας δημιούργησαν ιδιαίτερο πρόβλημα ενώ  η θέα προς κάθε κατεύθυνση ήταν εκπληκτική. Όμως η κούραση άρχισε να γίνεται αισθητή σε όλους μας. Φθάσαμε στον Σταυρό  σε οχτώ και πλέον ώρες περίπου. Από εδώ ξεκινούσε μια επίπονη κατάβαση δυόμιση  ωρών και πλέον μέχρι το Μελισσουργιώτικο ρέμα που ήταν γεμάτο με δροσερό νερό και αφού το περάσαμε ακολουθήσαμε το δρόμο και το μονοπάτι προς το χωριό κάνοντας οι τελευταίοι συνολικά πάνω από δώδεκα ώρες  συνεχούς προσπάθειας. Ένα αγροτικό με κοπριά στην καρότσα του θα μας μεταφέρει από την πλατεία των Μελισσουργών στο καταφύγιο και παρόλη την κούραση όλοι θα κάνουμε τα σχετικά πειράγματα για την κοπριά και το αγροτικό που μας μετέφερε στο τέλος της όμορφης διαδρομής.

  Η διαδρομή και η ανάβαση από αυτή την πλευρά του Κρυάκουρα είναι η πρώτη φορά που γίνεται από το Σύλλογό μας αλλά σίγουρα δεν είναι μια διαδρομή που γίνεται εύκολα από τόσα άτομα. Μπράβο σε όλους τους  συμμετέχοντες!

Go to top